همراه اول و آخر
وقتی تبلیغات رنگانگ و متنوع همراه اول را میبینم بیاختیار یاد مهر و محبت گربه نره و آقا روباهه در کارتون پینوکیو میافتم.
آخه آنها هم خیلی مهربون بودند و دوست داشتند به پینوکیو حسابی خدمت کنند. هزار بار تماس گرفتم و گفتم بابا برای من پیام نفرستید، ولی مهربانی تو ذاتشان است. چه طوری نمیشود، شوری را از نمک جدا کرد. اینها هم ذاتا باید محبت کنند و لطف. محبت را از آنها بگیرند میمیرند.
گاهی به حالشان غبطه میخورم. خدا اجرشون بده چندتا سازمان خدوم مثل این داشتیم دیگر غمی نداشتیم. ثابت کردند که میشود برای خدا هم کار کرد. آدم که نباید همیشه به فکر جیبش باشد.
از قدیم و ندیم گفتهاند: کافر همه را به کیش خود پندارد. چه طور برخی میگویند آمریکا از دادن امکانات فضای مجازی قصد خیر ندارد و گربه محض رضای خدا موش نمیگیرد! آدمهای بیماردل، قبول نمیکنند شرکت نیکوکاری مثل همراه اول قصدش از پیامکهای تبلیغاتیاش، ارتقا فرهنگ و خیر باشد. خدا همه ما را هدایت کند.
منبع: محمدحسین قدیری، ماهنامه خانه خوبان، شماره 73